het geloofsverhaal van...
Hallo, wij zijn Jan en Trudi, 75 en 73 jaar. Wij komen uit Brabant, waar we 35 jaar geleden een eigen Doe-Het-Zelf-zaak hadden.
Op een gegeven moment kwam er een Gamma-vestiging 300 meter bij ons vandaan, waardoor het niet goed meer ging met onze zaak. Trudi vertelt dat ze destijds in de ellende zaten met weinig inkomen. “We hadden de winkel, en de opvoeding van de kinderen. Ik zag het dikwijls niet meer zitten. Mijn broer wilde op een zondag langskomen, maar we hadden geen geld voor eten. Ik heb weleens met de handen omhoog gestaan, zo van ‘Wat moeten we?’. Maar onze deur stond altijd voor iedereen open: vriendjes, logees. En we hebben het gered.”
Weinig mensen wisten destijds van onze zorgen. We hadden dat maar met een paar goede vrienden gedeeld. We wilden niet dat te veel mensen zouden weten dat het niet goed ging met de zaak, omdat mensen dan niet meer zouden komen. Wij gingen destijds naar een protestantse gemeente in Sprang-Capelle waar het heel anders werkte dan nu bij De Rank. Er was daar weinig verbinding. Er werd niet gedeeld wat er achter de voordeur gebeurde. Ook onze kinderen hebben lang niet geweten van de moeilijkheden in ons gezin.
Uiteindelijk hebben we de winkel verkocht en wilden we elders opnieuw beginnen. Jan reisde eerst anderhalf jaar op en neer naar Utrecht voor zijn nieuwe baan bij Lekkerkerker, een groothandel in ijzerwaren en gereedschappen voor bouw en industrie. Uiteindelijk moesten we vanwege Jan zijn werk verhuizen en vonde we een woning in Vleuten. Na ruim een jaar werd Jan, ondanks goed functioneren, plotseling ontslagen. We hebben dit aangevochten en Jan kon gaan werken bij een andere vestiging in de stad. Daar heeft hij nog vijftien jaar gewerkt.
Jan vertelt: “Je moet vertrouwen hebben. Ik ben niet zo gauw van slag; dat zit niet in mij. Eerst eens rustig kijken hoe we dit kunnen oplossen. En ik heb altijd vertrouwen dat het uiteindelijk allemaal goed komt.” Trudi zegt in deze periodes nooit te zijn teleurgesteld in God. “En we hebben geen financiële zorgen meer gehad.” Jan vult aan: "Het is altijd op zijn pootjes terecht gekomen: Zowel met de baan hier, als toen we ontwikkelingswerk wilden doen”.
Een week nadat Jan met de VUT ging, zaten Jan en Trudi in Malawi. Ze waren toen 61 en bijna 60 jaar oud. Ook hier heeft God het geleid. “We hadden dit van te voren in gebed gebracht. Uit onverwachte hoek kwam op het juiste moment een vraag binnen van het Malawi Mission Workteam (MMWT) uit Houten, om te gaan werken op een plek die precies bij ons paste.” Eerdere verzoeken kwamen of op een verkeerd moment in verband met Jan zijn werk, of pasten niet voor Trudi omdat het bijvoorbeeld op een afgelegen plek was.
We zijn van 2007 tot 2011 in Malawi geweest en zijn later nog twee keer een periode van een aantal maanden terug geweest naar hetzelfde dorp. Jan heeft in dit dorp het Nkhoma Hospital, een sojamelkfabriek en een universiteit gerenoveerd, en Trudi heeft allerlei projecten gedaan voor en met de vrouwen in het dorp en de omgeving. Zo borduurde ze tassen voor vrouwen die in het ziekenhuis waren bevallen. De vrouwen kregen hun eerste tas dan mee, gevuld met kleding, een tandenborstel, zeep, ondergoed en een exemplaar van het Nieuwe Testament. Vrouwen in de dorpjes haakten dekentjes voor baby’s en van de restjes breiden ze mutsjes voor premature baby’s. Met een ander project hebben we 235 bedden vervangen in het ziekenhuis, inclusief klamboes, lakens en matrassen.
We leefden daar van een onkostenvergoeding. Voor Nederlandse begrippen was het niet veel, maar in Malawi kwamen we nooit iets te kort. We hadden hulp in de huishouding en twee tuinmannen. En we konden heel veel mensen helpen. Met Grace, onze huishoudelijke hulp, hebben we nog regelmatig contact. Zij is onze Afrikaanse 'dochter’ en zij ziet ons als haar geestelijke ouders en deelt veel met ons. Wij gaven haar de mogelijkheid om naar de middelbare school te gaan en later heeft ze in Zambia een Discipelschap Training School gedaan. Daarna is ze naar een internationale school in Zambia geweest waar ze een diploma heeft behaald op het gebid van Community Development . Nu staat ze voor de klas in Malawi!
“Er gaat geen dag voorbij dat het woord Malawi niet valt”, zegt Trudi. “Het heeft ons aan het denken gezet over alles wat hier zo gewoon is, alle overvloed. “Dat is het verschil tussen Malawi en Nederland”, zegt Jan. “Wij hebben alles en willen nog meer. Daar hebben ze niets en zijn de mensen veel meer tevreden en waarderen het als je hen helpt."
